Dzień drugi to dzień cudów. Pierwszym cudem, co sygnalizowałem już wcześniej, było to że mój namiot przetrwał. Drugim, że ścieżka która dzień wcześniej była jeszcze szlakiem, przepoczwarzyła się w strumień. Na wstępie kilka znaków zapytania odeszło zatem w niepamięć, w tym wyjaśniło się czy buty po dotarciu do kolejnej chatki będą w środku suche. Nie będą.